Page 50 - e - dergi düzeltildi

Comenius, oyunun çocuğun gelişiminde çok önemli bir

öğrenme aracı olduğunu savunmuştur. Oyunun insanın özgür

olma, hareket etme, arkadaşlık kurma, rekabet etme ve değişiklik

isteğiyle ilişkili olduğunu ancak disiplin ve düzen kazanmadaki

rolünün de vazgeçilmez olduğunu belirtmiştir. Ona göre çocuğun
kişilik gelişimi ve ahlaki değerleri kazanmasında oyun oldukça et-

kilidir. Froebel’e göre oyun çocuğun kendini içten ve gerçekçi bir

şekilde ifa-de etmesinin en iyi yoludur. Çocuk oyun ortamında hem
eğlenir hem de öğrenir.

Froebel, çocuğun tüm gelişim alanlarını etkileyen oyunun, aynı

zamanda çocuğun iç dünyasını yansıtan bir ayna ve yetişkinlerle

iletişim kurma aracı olduğunu söylemek-tedir. Montessori’ye göre,

çocuğun işi oyun oynamaktır. Oyunda arkadaş seçimi ve oyun
seçimi hususunda karar çocuklara bırakılmalıdır.

Montessori, yetişkinin çocukla birlikte oyun oynaması gereği

üzeride durmuştur. Eğitim materyalleriyle çocukların öğrenmesine
yönelik oyunların oynanması gerektiğini belirtmiştir. Ona göre

gerçek yaşam materyalleri de çocuklar için bir oyun aracı olarak

kullanılmalıdır.

Oyun çocuğun fiziksel, zihinsel, dil, psikomotor, duygusal ve

sosyal gelişim alanlarını etkilemektedir. Oyun çocuğa araştırma,
gözlem yapma, keşfetme, yeni bece-riler geliştirme, kaygıyla baş

etme ve sınırsız deneme yapma fırsatı verir. Çocuk oyun oynarken

paylaşmayı, yardımlaşmayı, işbirliği yapmayı, sabrı, kural-
lara uymayı, kendi hakkını korumayı öğrenmeyi, başkalarının

hakkına saygı duymayı öğrenir. Daha öz bir ifadeyle oyun hayatın

provasıdır. Oyunlardaki duygusal paylaşımlar toplumun gelecek-

teki ruh sağlığı açısından önemli bir yere sahiptir. Çünkü çocuk

oyunda, mutluluk, sevinç, acı, korku, kaygı, kin, nefret, sevgi, se-
vilmeme, bağımlılık, bağımsızlık, ayrılık gibi birçok duyguyu ve

bu duygularını nasıl ifade edeceğini öğrenir.